Cmentarz założony jest na planie nieregularnego, niesymetrycznego wieloboku i ogrodzony drewnianym sztachetowym płotem z wejściem od strony północnej, ujętym w dwa niskie betonowe słupy, zamykanym jednoskrzydłową drewnianą furtką. Po lewej stronie wejścia znajduje się wysoki betonowy blok.

Główny element cmentarza stanowi wysoki drewniany krzyż łaciński z półkolistym zadaszeniem pokrytym blachą.

Mogiły są ujęte w kamienne obramowania i oznaczone nagrobkami w formie osadzonych na betonowych postumentach:

– krzyży z taśmy stalowej wzmocnionej kulkami,
– krzyży lotaryńskich z prętów o rozszerzonych zakończeniach ramion,
– niskich betonowych stel.

 W 14 grobach zbiorowych i 25 pojedynczych pochowano 85 żołnierzy z armii austro-węgierskiej i 29 z rosyjskiej. Cmentarz z upływem czasu uległ daleko posuniętej degradacji. Wykonany w latach 2005-2006 remont częściowo przywrócił mu pierwotny wygląd.

• Archiwum Narodowe w Krakowie, zespół Wojskowy Urząd Opieki nad Grobami Wojennymi Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, sygn. GW 40 s. 1179-1212 (plany, wykazy pochowanych).
• R. Broch, H. Hauptmann, Zachodniogalicyjskie groby bohaterów z lat wojny światowej 1914 – 1915, przeł. H. Sznytka, Tarnów 1996, s. 138.
• J. Drogomir, Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918), T. 1, Tarnów 1999, s. 373-374.
• O. Duda, Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej, Warszawa 1995, s. 148.
• R. Frodyma, Cmentarze wojskowe z okresu I wojny światowej w rejonie Beskidu Niskiego i Pogórza, Warszawa 1985, s. 77.