Cmentarz założony jest na planie kwadratu i otoczony ogrodzeniem z drewnianych żerdzi wspartych na betonowych słupach. Od strony północnej i południowej ogrodzenie ma pionowe belki z krzyżem w środkowej części przęsła. Znajdujące się od strony południowej wejście ujęte jest w dwa betonowe słupy. Główny element cmentarza stanowi drewniany krzyż z dwuspadowym daszkiem.
Przed pomnikiem ustawiony jest pomnik z ciemnego kamienia w formie steli o ściętych narożach zwieńczonej aneksem w kształcie trapezu. Na steli umieszczona jest inskrypcja w języku polskim i węgierskim poprzedzona łacińskim zwrotem:
„PRO PATRIA/ PAMIĘCI WĘGIERSKICH ŻOŁNIERZY/ KTÓRZY POLEGLI TU/ BOHATERSKĄ ŚMIERCIĄ/ W CZASIE I WOJNY ŚWIATOWEJ/ AZ. I VILÁGHÁBORÚBAN/ IT HÖSI HALÁLT HALT/ MAGYAR KATONÁK/ EMLÉKÉRE/ NIECH SPOCZYWAJĄ W POKOJU”.
W obrębie cmentarza znajdują się cztery mogiły, trzy pojedyncze i jedna podwójna, rozmieszczone symetrycznie wzdłuż głównej osi cmentarza. Oznaczone są niskimi drewnianymi krzyżami z dwuspadowym daszkiem.
W dniu 25 listopada 2025 r., pochowano tu szczątki pięciu żołnierzy armii austro-węgierskiej poległych w listopadzie 1914 r., czterech na terenie kompleksu leśnego Goszcza-Polanowice i jednego na części wsi Goszcza zwanej Kielnikiem. W walkach na tym terenie brał udział 16 pułk piechoty honwedu (węgierskiej obrony krajowej).
Ekshumacja szczątków, urządzenie cmentarza i organizacja pochówku były możliwe dzięki współpracy Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, Nadleśnictwa Miechów, Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie, Urzędu Gminy Kocmyrzów-Luborzyca, Konsulatu Generalnego Węgier w Krakowie.
