Cmentarz założony jest na planie litery T i ogrodzony murem kamiennym, dostosowanym uskokami do nachylenia terenu. Przed murem od strony południowo-zachodniej znajdują się cztery pylony z umieszczonym pomiędzy nimi wejściem, zamykanym jednoskrzydłową furtką z metalowych prętów. Obszar cmentarza jest podzielony murem wewnętrznym na dwa tarasy. Głównym elementem jest znajdujący się między odcinkami wewnętrznego muru betonowy krzyż umieszczony na wysokiej podstawie z kamiennych ciosów.

Na górnym tarasie znajduje się pergola utworzona z 16 słupów ustawionych w kwadrat i nakrytych parami żelbetowych belek. W środku północno-wschodniego muru znajduje się mała jednoskrzydłowa furtka.

Groby mają układ kwaterowo-rzędowy. Występują tu nagrobki w formie:
– żeliwnych krzyży łacińskich z datą „1915",
– małych żeliwnych krzyży lotaryńskich,
– dużych żeliwnych krzyży lotaryńskich, – betonowych stel z żeliwnymi tablicami.

Żeliwne krzyże osadzone są na betonowych cokołach.

W 85 grobach zbiorowych i 23 pojedynczych pochowano 468 żołnierzy z armii austro-węgierskiej, 378 z niemieckiej i 360 z rosyjskiej.

• Archiwum Narodowe w Krakowie, zespół Wojskowy Urząd Opieki nad Grobami Wojennymi Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, sygn. GW 41 s.677-861 (projekt bramy, ogrodzenia , plany, wykazy pochowanych), GW 61, s. 66 (fotografie).
• R. Broch, H. Hauptmann, Zachodniogalicyjskie groby bohaterów z lat wojny światowej 1914 – 1915, przeł. H. Sznytka, Tarnów 1996, s. 120-121.
• J. Drogomir, Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918), T. 1, Tarnów 1999, s. 423-436.
• O. Duda, Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej, Warszawa 1995, s. 160.
• R. Frodyma, Cmentarze wojskowe z okresu I wojny światowej w rejonie Beskidu Niskiego i Pogórza, Warszawa 1985, s. 86.