Cmentarz założony jest na planie prostokąta o wyciętych narożach od strony południowej oraz wschodniej z trapezowym aneksem muru na osi głównej. Od strony północno-zachodniej ogrodzony jest niskim, kamiennym murem, zwieńczonym balustradą z metalowych prętów, z pozostałych stron – pełnym murem kamiennym. Dwa wejścia znajdują się od strony północno-zachodniej. Zamykane są dwuskrzydłowymi, ażurowymi, żelaznymi wrotami. Główny element cmentarza stanowi wysoki, betonowy krzyż łaciński, umieszczony w obrębie trapezowego aneksu. W obrębie obiektu usytuowana jest kapliczka z 1853 r. z figurą Matki Boskiej, pod blaszanym zadaszeniem. Na cmentarzu znajdują się nagrobki z I wojny światowej w formie betonowych postumentów, na których umieszczono:
– żeliwne, ażurowe krzyże łacińskie,
– małe żeliwne krzyże lotaryńskie,
– żeliwne krzyże maltańskie z motywem wieńca laurowego,
–żeliwne krzyże z okrągłą tarczą na skrzyżowaniu ramion,
–żeliwne krzyże łacińskie z datą „1915”.
Na nagrobkach znajdują się emaliowane, prostokątne lub okrągłe tabliczki z informacjami o pochowanych.
Na mogile z II wojny światowej, w 1962 r. ustawiony został betonowy obelisk z inskrypcją: „OFIAROM/ HITLERYZMU/ 10-ciu POLAKOM O NIEUSTALONYCH NAZWISKACH/ ZAMORDOWANYM W LISTOPADZIE 1939 R./ W RZUCHOWEJ „ZADEMRZE”/ EKSHUMOWANYM W LISTOPADZIE 1962 R./ CZEŚĆ ICH PAMIĘCI”.
Na cmentarzu pochowano 28 żołnierzy z armii austro-węgierskiej oraz 31 z armii rosyjskiej, poległych w latach 1914-1915. W 1939 r. w lesie „Skała” w Rzuchowej przez niemieckiego okupanta zostało rozstrzelanych 10 osób przywiezionych z więzienia w Tarnowie, które pochodziły prawdopodobnie z powiatu dąbrowskiego. Zwłoki ekshumowano w listopadzie 1962 i pochowano na cmentarzu wojennym nr 195 w Szczepanowicach. Znane są nazwiska 41 żołnierzy z I wojny światowej.
