Kwatera założona jest na planie zbliżonym do prostokąta, otoczona żywopłotem i przedzielona na dwie części alejką o nawierzchni z kamiennej kostki. Po jej obu stronach znajdują się gazowe znicze otoczone rzeźbiarskimi kompozycjami z czerwonego kamienia. Przy alejce ustawione są cztery ławki.

Główny element architektoniczny kwatery stanowi pomnik żołnierzy Armii Kraków w formie kompozycji rzeźbiarskiej łączącej motyw orła i sylwetki żołnierzy Wojska Polskiego. Na frontowej części pomnika znajduje się wyobrażenie Orderu Virtuti Militari i napis: „ŻOŁNIERZOM WRZEŚNIA/ ARMII KRAKÓW/ SPOŁECZEŃSTWO”. Po obu stronach pomnika umieszczona są wyprofilowane bloki z czerwonego kamienia, które tworzą datę „1939”. Na tylnej części pomnika wymienione są nazwy miejscowości ze szlaku bojowego Armii „Kraków”

Przed pomnikiem złożono 52 urny zawierające ziemię z pól bitewnych Armii Kraków oraz z Katynia, Ostaszkowa i Miednoje. Przypomina umieszczona o tym tablica z napisem: „ZIEMIA/ Z PÓL/ BITEWNYCH/ ARMII/ KRAKÓW/ 1939 R”. Po obu stronach pomnika ustawione są stalowe maszty.

Groby rozmieszczone są po obu stronach alejki. Po jej północno-zachodniej stronie znajdują się dwa pola grobowe składające się z sześciu rzędów mogił, a ponadto ujęty otoczony wspólnym obramowaniem grób w zachodnim narożniku cmentarza. Po południowo-wschodniej stronie alejki w trzech polach grobowych, z których każde liczy po sześć rzędów.

Na grobach znajdują się nagrobki w formie granitowych obramowań z prostokątnymi stelami u wezgłowia.

Na stelach umieszczone jest metalowy odlew godła, krzyż oraz inskrypcja z informacjami o pochowanych.

Kwatera powstała ok. 1971 r. w wyniku ekshumacji i przeniesienia szczątków żołnierzy Wojska Polskiego z grobów na terenie dawnego cmentarza wojskowego i pozostałych części Cmentarza Rakowieckiego. W 1990 r. został wykonany pomnik. W 1993 r. przed pomnikiem złożono 52 urny zawierające ziemię z pól bitewnych Armii Kraków oraz z Katynia, Ostaszkowa i Miednoje. W latach 2019-2022 lastrykowe nagrobki zastąpiono granitowymi.

• K. Grodziska, Zaduszne ścieżki. Przewodnik po Cmentarzu Rakowickim, Kraków 2003, s. 53-54.