Przed wojną Jan Karol Dubaniowski był oficerem 10 pułku artylerii ciężkiej Wojska Polskiego. We wrześniu 1939 r. trafił do niemieckiej niewoli. W 1942 r. uciekł z obozu jenieckiego i dotarł do Przemyśla, skąd wraz z rodziną przeniósł się do Krakowa. Działał w strukturach Armii Krajowej. Po wojnie prowadził działalność w zbrojnym podziemiu, dowodząc oddziałem „Żandarmeria”. Zginął 27 września 1947 r. w czasie obławy zorganizowanej przez UB w miejscowości Ruda Kameralna.