W czasie walk o Biecz oddziały rosyjskie założyły prowizoryczny cmentarz, znajdujący się przy szpitalu polowym, zlokalizowanym w klasztorze, który później przejęły austriackie władze wojskowe, zajmujące się grobownictwem wojennym.
Obiekt założony jest na planie wydłużonego, niesymetrycznego wieloboku i otoczony sztachetowym płotem z żelaznych prętów, połączonych betonowymi słupami. Wejście znajduje się od strony południowej. Głównym elementem cmentarza jest drewniany krzyż lotaryński, nakryty zadaszeniem.
Mogiły ułożone są rzędami i otoczone krawężnikiem. U ich wezgłowi znajdują się kute, żelazne krzyże lotaryńskie, osadzone na betonowych postumentach. Na podłużnej kwaterze przy wschodnim ogrodzeniu znajdował się żeliwny krzyż łaciński z okrągłą tarczą na skrzyżowaniu ramion.
Pochowano tu trzech żołnierzy z armii austro-węgierskiej i 42 z armii rosyjskiej.
Na podwórzu pobliskiego Klasztoru OO Franciszkanów znajdują się jeszcze groby dwóch żołnierzy austro-węgierskich i jednego brata klasztornego.
