Na mogile znajduje się dwustopniowy nagrobek z szarego granitu ze stelą zakończoną łukiem, która stanowi nawiązanie do skrzydła samolotu. Na steli umieszczona jest lotnicza szachownica. Na nagrobku znajduje się emblemat przedstawiający wyobrażenie Orderu Virtuti Militari, fragment śmigła oraz ścięty pulpitowo blok z ciemnego kamienia z wyrytym krzyżem łacińskim z motywem gałązki, odznaką 2 Pułku Lotniczego oraz napisem: „DOWÓDCA III-GO DYONU/ MYŚLIWSKIEGO/ 2–GO PUŁKU/ LOTNICZEGO/ W KRAKOWIE/ KAPITAN–PILOT/ MIECZYSŁAW/ MEDWECKI/ UR. W 1906 ROKU/ ZGINĄŁ W DNIU 1 WRZEŚNIA/ 1939 ROKU W WALCE POWIETRZNEJ/ BRONIĄC BOHATERSKO/ POLSKIEGO NIEBA/ PRZED AGRESJĄ HITLEROWSKĄ/ BYŁ PIERWSZYM PILOTEM/ KTÓRY ZGINĄŁ W DRUGIEJ WOJNIE ŚWIATOWEJ/ NIEUSTRASZONEMU PILOTOWI/ WIECZNA CZEŚĆ I CHWAŁA”.
Kapitan pilot Mieczysław Medwecki urodził się 7 czerwca 1904 roku. Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Warszawie, a następnie w 1925 r. rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotnictwa w Dęblinie. Po jej ukończeniu w 1928 roku odbył kurs pilotażu w nowo powstałym Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie oraz kurs pilotażu myśliwskiego w 2 Pułku Lotniczym w Krakowie. W 1931 r. objął dowództwo 121 eskadry myśliwskiej, był też członkiem grupy akrobacyjnej kpt. pil. Jerzego Bajana. W 1938 roku objął dowództwo 3 eskadry 2 Dywizjonu Myśliwskiego. 1 IX 1939 roku jego samolot PZL P-11c został zestrzelony przez eskadrę „sztukasów” i rozbił się we wsi Morawica. Kapitan Medwecki był pierwszym alianckim lotnikiem poległym w czasie II wojny światowej. Pośmiertnie odznaczono go Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.
