Cmentarz założony jest na planie prostokąta i ogrodzony kamiennym murem. Krótsze odcinki muru dostosowane są uskokami do nachylenia terenu. Od strony frontowej w ogrodzeniu jest szeroki prześwit, flankowany kamiennymi słupami. Głównym elementem cmentarza jest wysoki, drewniany krzyż, nakryty półkolistym, blaszanym zadaszeniem, ustawiony w niszy ogrodzenia. Groby mają układ rzędowy. Na cmentarzu znajdują się nagrobki w formie osadzonych na betonowych cokołach:

– żeliwnych krzyży łacińskich z tarczą na skrzyżowaniu ramion
– żeliwnych krzyży maltańskich z motywem liści dębu.

 Na cmentarzu brakuje krzyży lotaryńskich na grobach żołnierzy armii rosyjskiej. Nie znajduje uzasadnienia obecność żeliwnych krzyż z motywem liści dębu, zaprojektowanych na groby żołnierzy armii niemieckiej. Według zachowanej dokumentach archiwalnych wizualizacji, prześwit w murze od strony frontowej, miał być wypełniony ogrodzeniem z drewnianych przęseł z jednoskrzydłową drewnianą furtką (GW 41, s. 1501).

W 12 grobach zbiorowych i 10 pojedynczych pochowano 43 żołnierzy z armii austro-węgierskiej i 7 z rosyjskiej.

• Archiwum Narodowe w Krakowie, Wojskowy Urząd Opieki nad grobami wojennymi Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, sygn. GW 41, s. 1497-1527 (plany, wykazy pochowanych) GW 61 s. 81 (3 fotografie archiwalne) GW 62 s. 113 (fotografia archiwalna).
• R. Broch, H. Hauptmann, Zachodniogalicyjskie groby bohaterów z lat wojny światowej 1914 – 1915, przeł. H. Sznytka, Tarnów 1996, s. 126-128.
• J. Drogomir, Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918), T. 1, Tarnów 1999, s. 478-479.
• O. Duda, Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej, Warszawa 1995, s. 168.
• R. Frodyma, Cmentarze wojskowe z okresu I wojny światowej w rejonie Beskidu Niskiego i Pogórza, Warszawa 1985, s. 95.