Mogiła ziemna w prostokątnym, betonowym obramowaniu z zakończonymi czterospadowo słupkami w narożach. Przez środek mogiły przełożona jest prostokątna, kamienna płyta. U wezgłowia mogiły znajduje się wysoka kamienna stela o nieregularnych krawędziach z wyrytym krzyżem łacińskim z tarczą na skrzyżowaniu ramion, na której wyryte są dwa małe krzyże. Na steli wyryto napis: „ŻOŁNIERZOM/ POLEGŁYM/ W CZASIE I WOJNY/ ŚWIATOWEJ/ A WŚRÓD NICH WIELU/ NASZYM RODAKOM/ MIESZKAŃCY SKAŁY/ WSPÓLNA MOGIŁA/ 11 ŻOŁNIERZY ARMII ROSYJSKIEJ I AUSTRIACKIEJ/ POLEGŁYCH W WALKACH/ W OKOLICACH SKAŁY/ W LISTOPADZIE 1914 R.”
 
Obiekt mógł stanowić kwaterę wojenną z wydzielonymi osobnymi grobami. Według protokołu z 8 sierpnia 1933 r. na cmentarzu parafialnym w Minodze znajdowało się 7 grobów, żołnierzy armii austro-węgierskiej i rosyjskiej.
 
Według danych z 1939 r. na cmentarzu parafialnym spoczywało 11 żołnierzy z armii austro-węgierskiej i 7 z armii rosyjskiej.

• Archiwum Państwowe w Kielcach, Urząd Wojewódzki Kielecki I, sygn. 15204, sygn. 17474, s. 75.
• J. Pałosz, Śmiercią złączeni. O cmentarzach z I wojny światowej na terenach Królestwa Polskiego administrowanych przez Austro-Węgry, Kraków 2012, s. 231, 239, 245, 263, 289, 375.
• A. Siwek, O kilku zapomnianych cmentarzach wojennych z I wojny światowej w województwie Krakowskim, „Wiadomości konserwatorskie województwa krakowskiego”, T. 6, 1997, s. 164.