Urodzony w 1836 r. w Złoczowie, ukończył Teresjańską Akademię Wojskową w Wiedniu. Podczas kampanii włoskiej w 1859 r. brał udział w bitwach pod Magentą i Solferino. Został awansowany wówczas na rotmistrza. W 1864 r. objął dowództwa 4 szwadronu 1 pułku ułanów. W czasie bitwy pod Oświęcimiem poprowadził swój szwadron do szarży na przeważające siły pruskiej kawalerii. Poległ w walce. Pośmiertnie został odznaczony krzyżem rycerskim Orderu Marii Teresy oraz Orderem Żelaznej Korony.