Irena Odrzywołek po wojnie rozpuczęła pracęw więzieniu św. Michała w Krakowie, gdzie w czerwcu 1946 r. podjęła współpracę z uwięzionym tam ppor. Bolesławem Pronobisem ps. „Ikar" - żołnierzem 16 Pułku Piechoty AK i dowódcą oddziału NSZ „Huragan".

Działania strażniczki, polegające na nawiązaniu kontaktu z czcionkami podziemia oraz przemyceniu broni i granatów do więzienia, umożliwiło jego rozbicie 18 sierpnia 1946 r. przez oddzlał Zgrupowania Jozefa Kurasia „Ognia" i uwolnienie 62 osadzonych. Jako łączniczka NSZ probowala razem z „Ikarem" przedostać się na Zachód. Została aresztowana w listopadzie 1946 r. w Gliwicach i skazana przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Katowicach 3 grudnia 1946 r. na karę śmierci. Wyrok został wykonany 17 grudnia 1946 r. w więzieniu przy ul. Mikołowskiej w Katowicach.

Szczątki Ireny Odrzywołek odnaleziono we wrześniu 2019 r. podczas prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Panewnickiej w Katowicach.