Cmentarz założony jest na planie nieregularnego wieloboku zbliżona kształtem do litery L i ogrodzony od strony północnej niskim płotem z metalowych sztachet na podmurówce, a z pozostałych stron masywnymi kamiennymi słupami połączonymi parami metalowych rur i podmurówką. Zamykane drewnianą furtką, ujęte w opadające schodkowo dwa odcinku muru kamiennego wejście znajduje się od strony południowej. Głównym elementem cmentarza był wysoki, drewniany krzyż. Groby rozmieszczone są regularnie w rozdzielonych aleją główną rzędach.

Na cmentarzu znajdują się nagrobki w formie osadzonych na betonowych cokołach:
– żeliwnych, ażurowych krzyży łacińskich,
– żeliwnych ażurowych krzyży lotaryńskich,
– krzyży lotaryńskich z żelaznych prętów o zakończeniach ramion w kształcie rombu,
– krzyży łacińskich z żelaznych prętów o zakończeniach ramion w kształcie rombu.

W 30 grobach zbiorowych i 17 pojedynczych pochowano 227 żołnierzy z armii austro-węgierskiej i 270 z armii rosyjskiej, którzy polegli w grudniu 1914 r. Cmentarz pierwotnie od strony północnej ogrodzony był pełnym murem kamiennym.

• Archiwum Narodowe w Krakowie, zespół Wojskowy Urząd Opieki nad Grobami Wojennymi Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, sygn. GW 35 s. 189-193, 337, 1239-1315.
• R. Broch, H. Hauptmann, Zachodniogalicyjskie groby bohaterów z lat wojny światowej 1914 – 1915, przeł. H. Sznytka, Tarnów 1996
• J. Drogomir, Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918), T. 3, Tarnów 2005 s. 213-219.
• O. Duda, Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej, Warszawa 1995, s. 353-354 (z błędnym numerem 341 i nazwą Królówka).
• R. Frodyma, Galicyjskie cmentarze wojenne. Przewodnik, T. 3, Pruszków 1998, s. 107-108.