Cmentarz został założony w latach 1915-1918 r. na południowym stoku wzgórza Pustki, na planie zbliżonym do trapezu. Obejmuje obszar o powierzchni ok. 2,92 ha. Ogrodzony jest od strony południowej podmurówką i słupami z kamienia, połączonymi drewnianym, sztachetowym płotem.

Na cmentarz prowadzą dwuskrzydłowe wrota z drewnianych sztachet, wkomponowane w odcinki kamiennego muru schodzące uskokami do wnętrza nekropolii. Po obu stronach wejścia, znajdują się masywne, kamienne słupy, zwieńczone geometrycznymi przedstawieniami hełmu hoplity.

Główny element cmentarza stanowi drewniana kaplica o wysokości ok. 25 m, nakryta czterospadowym, gontowym dachem zwieńczonym krzyżem łacińskim, posadowiona na kamiennym tarasie zabezpieczonym balustradą. Wybudowana w najwyżej położonej części cmentarza stanowi wyraźną dominantę całego założenia.

W skład cmentarza wchodzi kilkanaście zespołów mogił z osobnymi pomnikami połączonych alejkami. Oddzielne kwatery tworzono, biorąc pod uwagę przynależność armijną lub do poszczególnych formacji wojskowych. Kompozycję cmentarza uzupełniają cztery tarasy widokowe zamknięte kamiennymi balustradami. Od tarasu z balustradą zwieńczoną drewnianym krzyżem, usytuowanego po środku najwyżej położonej części cmentarza, do kaplicy prowadzą szerokie kamienne schody.
Po obu stronach kamiennych schodów, najbliżej kaplicy, znajdują kwatery „węgierskie” (groby nr 1-102) z kamiennymi pomnikami z motywem krzyży równoramiennych i korony św. Stefana.

Poniżej kwater „węgierskich” rozmieszczone są zespoły grobów żołnierzy wadowickiego 56 pułku piechoty (groby nr 172-272) i tarnowskiego 57 pułku piechoty (groby nr 103-171). Głównymi elementami tych kwater są zwieńczone krzyżami greckimi kamienne pomniki z tablicami o ściętych górnych narożach. Na tablicy pomnika 57 pułku piechoty zachował się napis: „HIER RUHEN/ IN FRIEDEN 96 ÖSTERR.UNG KRIEGER/ DES I.R. No 57”. Przy kwaterze żołnierzy tegoż pułku znajduje się drewniany pomnik z 1995 r., osadzony na kamiennym postumencie z tablicą z napisem w języku polskim i węgierskim: „KU PAMIĘCI WĘGIERSKICH BOHATERÓW/ POLEGŁYCH W CZASIE PIERWSZEJ/ WOJNY ŚWIATOWEJ/ WOJSKO WĘGIERSKIE”.

Na zachód od kwatery 56 pułku piechoty usytuowana jest kwatera 33 i 34 pułku obrony krajowej z kamiennym pomnikiem, zwieńczonym krzyżami greckimi.

Wzdłuż alejki przecinającej cmentarz i środkowy taras widokowy, idąc z zachodu na wschód, usytuowane są kolejno kwatery:
• cieszyńskiego 100 pułku piechoty (groby nr 289-445) z pomnikiem w formie ściętego ostrosłupa zwieńczonego krzyżami greckimi,
• nowosądeckiego 20 pułku piechoty (groby nr 311-380) z kamiennym pomnikiem w formie zwężającego się ku górze graniastosłupa i tarasem widokowym z balustradą,
• poległych z różnych pułków (groby nr 446-471),
• oficerska zachodnia (groby nr 472-475),
• oficerska wschodnia (groby nr 476-478) zamknięta tarasem z balustradą.
Na trzech ostatnich z wymienionych kwater znajdują się kamienno-betonowe pomniki w kształcie trójkąta.

Niżej położone są:
• kwatery żołnierzy armii rosyjskiej z kamiennym pomnikiem w kształcie masywnego dwuramiennego krzyża o zaokrąglonych zakończeniach ramion (groby nr 758-775, 795-857, 858-875),
• kwatery żołnierzy armii niemieckiej z kamiennym pomnikiem w kształcie sarkofagu z napisem: „HIER RUHEN IN FRIEDEN 65 DEUTSCHE KRIEGER” (groby nr 693-736, 737-757),
• kwatery artylerzystów (groby nr 479-485) z tablicą z napisem „ZUM EWIGEN GEDENKNIS
7 ÖSTERR-UNG. ARTILLERISTEN”, saperów (groby nr 486-489), nieznanych żołnierzy austro-węgierskiej (groby nr 490-523) z kamienno-betonowymi pomnikami w kształcie trójkąta,
• kwatera żołnierzy austro-węgierskich ze zwieńczonym krzyżami greckimi pomnikiem w formie ściętego ostrosłupa z tablicą z napisem: „HIER RUHEN 85 ÖSTERR. KRIEGER” (groby nr 524-692),

Groby otoczone są opaskami z kamienia łamanego. U wezgłowia mogił znajdują się drewniane krzyże z dwuspadowym daszkiem: łacińskie lub dwuramienne. Nietypową formę ma grób Michała Stępnia z 20 pp., który jest ujęty w betonowe obramowanie i nakryty kamienną płytą z inskrypcją.

Wiosną 1915 r. na wzgórzu Pustki znajdowały się pozycje wojsk rosyjskich. 2 maja 1915 ok. godz. 10 rano, po czterogodzinnym ostrzale artyleryjskim, do szturmu na wzgórze ruszyły oddziały austro-węgierskiej 12 Dywizji Piechoty. Pierwsze linie oporu zostały przełamane bez większych starć. Do zaciekłych okupionych znacznymi stratami po obu stronach walk doszło w zalesionej części wzgórza, które zostało ostatecznie zdobyte przez oddziały wadowickiego 56 pułku piechoty i cieszyńskiego 100 pułku piechoty. Przełamanie pozycji rosyjskich na wzgórzu Pustki było z jednym ważniejszych wydarzeń bitwy pod Gorlicami.

Po wyparciu wojsk rosyjskich z Galicji Zachodniej przed austriackimi władzami wojskowymi stanęło zadanie uporządkowania pobojowisk, godnego pochowania poległych żołnierzy. Sprawy ewidencji pochowanych, ekshumacji i zakładania cmentarzy w dawnej Galicji Zachodniej znalazły się w gestii utworzonego pod koniec 1915 r. przy C.K. Komendanturze Wojskowej w Krakowie Oddziału Grobów Wojennych.

W rejonie walk o wzgórze Pustki założony został cmentarz wojenny nr 123. Pracami projektowymi początkowo kierował polski rzeźbiarz i architekt Jan Szczepkowski. W 1917 r. zadanie to przejął Słowak Dušan Jurkovič. Jego dziełem był min. projekt głównego elementu cmentarza – drewnianej kaplicy.

Na cmentarzu spoczęły szczątki 1204 poległych lub zmarłych żołnierzy, w tym 912 z armii austro-węgierskiej, 65 z niemieckiej i 227 z rosyjskiej. Wśród pochowanych znajdują się przedstawiciele różnych narodowości, m.in. Niemcy, Austriacy, Węgrzy, Czesi, Rosjanie, Słowacy oraz wielu Polaków (z wadowickiego 56, tarnowskiego 57, nowosądeckiego 20, cieszyńskiego 100 pułku piechoty).

W 1985 r. w pożarze spłonęła kaplica. Jej odbudowa była możliwa w ramach projektu współfinansowanego ze środków europejskich w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, który zrealizowała Gmina Łużna. W drugiej połowie 2013 r. ruszyły prace projektowe a 18 października 2014 r. nastąpiło uroczyste otwarcie i poświęcenie świątyni.

Równocześnie z odbudową kaplicy przeprowadzono szereg prac renowacyjnych, które objęły wszystkie elementy cmentarza wraz z przywróceniem historycznego układu mogił i ścieżek. Kamienne pomniki oraz elementy ogrodzenia poddano konserwacji. Zrekonstruowano drewniane elementy ogrodzenie wraz z bramą oraz drewniane krzyże nagrobne. Wykonano i zamontowano na krzyżach nowe tabliczki emaliowane z informacją o pochowanych.

Cmentarzowi wojennemu nr 123 Łużna-Pustki decyzją Komisji Europejskiej z 2 lutego 2016 r. przyznany został Znak Dziedzictwa Europejskiego.

• Archiwum Narodowe w Krakowie, zespół Wojskowy Urząd Opieki nad Grobami Wojennymi Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, sygn. GW 40, s. 503-840, GW 61 s. 113 (fotografia archiwalna), GW 83 (karty ewidencyjne pochowanych).
• Narodowe Archiwum Cyfrowe, sygn. 3/1/0/9/3954 (fotografie archiwalne).
• R. Broch, H. Hauptmann, Zachodniogalicyjskie groby bohaterów z lat wojny światowej 1914 – 1915, przeł. H. Sznytka, Tarnów 1996, s. 178-180.
• O. Duda, Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej, Warszawa 1995, s. 193-196.
• J. Drogomir, Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918), T. 1, Tarnów 1999, s. 583-589
• R. Frodyma, Cmentarze wojskowe z okresu I wojny światowej w rejonie Beskidu Niskiego i Pogórza, Warszawa 1985, s. 114-116.
• F. Latinik, Żołnierz polski pod Gorlicami 1915: działalność 100 Pułku Ziemi Cieszyńskiej, Przemyśl 1923.