Cmentarz założony jest na planie zbliżonym do krzyża łacińskiego i ogrodzony płotem z drewnianych sztachet łączących kamienne słupy, nakryte gontowym daszkiem i zwieńczone małym krzyżem łacińskim.. Wejście znajduje się od strony północno-wschodniej. Zamykane jest drewnianymi, dwuskrzydłowymi wrotamii, na którym rozciągnięta jest półkolista draewniana pergola, zwieńczona małym krzyżem.. Główny element cmentarz to dwudziestometrowa, dwukondygnacyjna, kamienna wieża stojąca na kamiennym tarasie. Nakryta jest wysokim gontowym dachem zwieńczonym żelaznym krzyżem. Na czterech elewacjach górnej kondygnacji umieszczone są drewniane krzyże łacińskie. Na północnej, wschodniej i południowej elewacji kondygnacji dolnej umieszczone są żeliwne tablice z inskrypcjami:

“IN REINER HÖHE DUFT UND GLANZ,
UMGRÜNT VON DER FREIEN BERGE KRANZ
MIT DEM FEINDE GESCHORT DEN SIE BEZWANGEN
SIND DES KAISERS SOLDATEN ZUR RUH GEGANGEN
NEUNHUNERT SECHZEHN”

“ZU EHREN SEINER HIER BESTATTETEN 167 HELDENSÖHNE HAT DAS DANKBARE VATERLAND DIESIEN FRIEDHOF ERBAUT”

“IN DIESER HEISS UMSTRITTENEN ERDE
HABEN 135 RUSSISCHE SOLDATEN – IHR GRAB GEFUNDEN”

Mogiły ujęte są w kamienne obramowania i oznaczone drewnianymi krzyżami łacińskimi i lotaryńskimi, nakrytymi daszkiem. Na krzyżach znajdują się owalne emaliowane tabliczki z informacjami o pochowanych.

Pochowano tu 164 żołnierzy armii austro-węgierskiej, 148 rosyjskiej oraz 3 osoby, których przynależności armijnej nie ustalono.

• Archiwum Narodowe w Krakowie, zespół Wojskowy Urząd Opieki nad Grobami Wojennymi Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, sygn. GW 40 s. 55-168 (projekty, plany, wykazy pochowanych), GW 61 s. 43, GW 62 s. 39. (fotografia).
• R. Broch, H. Hauptmann, Zachodniogalicyjskie groby bohaterów z lat wojny światowej 1914 – 1915, przeł. H. Sznytka, Tarnów 1996, s.54-55.
• J. Drogomir, Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918), T. 1, Tarnów 1999, s. 321-326.
• O. Duda, Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej, Warszawa 1995, s. 116-117.
• R. Frodyma, Cmentarze wojskowe z okresu I wojny światowej w rejonie Beskidu Niskiego i Pogórza, Warszawa 1985, s. 36-37.