Cmentarz założony jest na planie zbliżonym do prostokąta i otoczony od strony południowej kamiennymi słupami z betonową nakrywą, połączonymi płotem z metalowych prętów, a z pozostałych stron betonowym murem. Wejście znajdujące się od strony wschodniej zamykane jest jednoskrzydłową furtką z metalowych prętów.
Głównym elementem cmentarza jest wysoki drewniany krzyż łaciński, nakryty półkolistym, blaszanym zadaszeniem. Występują tu nagrobki w formie żeliwnych krzyży łacińskich z tarczą na skrzyżowaniu ramion oraz żeliwnych krzyży z datą „1915” na betonowych cokołach. Część z nich na okrągłej tarczy ma żeliwne tabliczki z danymi o pochowanych.
Cmentarz w latach 70-tych był niemal całkowicie zniszczony. Obecny wygląd różni się od pierwotnego. Na archiwalnych fotografiach można dostrzec rzędy mogił ujęte w kamienne obramowanie oraz dodatkowo żeliwne krzyże łacińskie z datą „1915" oraz żeliwny krzyż maltański z motywem liści dębu przeznaczony na groby żołnierzy armii niemieckiej. Na betonowych cokołach były osadzone prostokątne emaliowane tabliczki z danymi pochowanych. Pierwotny krzyż pomnikowy różnił się proporcjami i sposobem montażu od obecnego.
Cmentarz powstał w pobliżu szpitala polowego, zlokalizowanego w pobliżu majątku Kazimierza Groblewskiego. W 33 grobach pojedynczych i 2 zbiorowych pochowano 16 żołnierzy z armii austro-węgierskiej i 21 z niemieckiej.
