Cmentarz znajduje się tuż poniżej wierzchołka wzgórza, zwanego przez miejscową ludność Turkawką. Założony na planie nieregularnego wieloboku zbliżonego do prostokąta z nieznacznie ściętym jednym narożnikiem północnym. Otoczony jest murem z kamiennych ciosów piaskowcowych z betonową, dwuspadową nakrywą.

Zamykane drewnianą, jednoskrzydłową furtką wejście znajduje się od strony wschodniej. Głównym elementem cmentarza jest usytuowany w północno-wschodniej linii ogrodzenia kamienny pomnik w kształcie kapliczki o przekroju kwadratu, zwieńczonej krzyżem łacińskim. We wnęce na przedniej ścianie pomnika umieszczony jest żeliwny, ażurowy krzyż łaciński. Groby mają układ rzędowy, nieregularny.

Występują tu nagrobki, umieszczone na betonowych postumentach, w formie:
– żeliwnych, ażurowych krzyży łacińskich i dwuramiennych,
– kutych krzyży łacińskich z płaskownika o trójdzielnych zakończeniach ramion,
– kutych krzyży dwuramiennych.

W 21 grobach zbiorowych i 2 pojedynczych pochowano 123 żołnierzy z armii austro-węgierskiej i 51 z armii rosyjskiej.

• Archiwum Narodowe w Krakowie, zespół Wojskowy Urząd Opieki nad Grobami Wojennymi Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, sygn. GW 35 s. 166,,299, 1223-1229.
• R. Broch, H. Hauptmann, Zachodniogalicyjskie groby bohaterów z lat wojny światowej 1914 – 1915, przeł. H. Sznytka, Tarnów 1996, s. 366.
• J. Drogomir, Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918), T. 3, Tarnów 2005, s. 206-208.
• O. Duda, Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej, Warszawa 1995, s. 351.
• R. Frodyma, Galicyjskie cmentarze wojenne. Przewodnik, T. 3, Pruszków 1998, s. 104-105.