Kwatera założona jest na planie prostokąta i ogrodzona metalowymi segmentami z krzyżujących się prętów, które wzdłuż dłuższych boków rozpięte są pomiędzy prostopadłościennymi słupami. Wejście znajdujące się od strony północno-zachodniej zamykane jest dwuskrzydłową furtką z metalowych prętów. Główny element cmentarza stanowi osadzona na prostokątnym postumencie rzeźba młodego nagiego mężczyzny trzymającego wieniec z dębowych liści, który przysłania go od przodu. Rzeźba chroniona jest dwuspadowym zadaszeniem z ząbkowanymi krawędziami, wspartym na czterech metalowych prętach. Na postumencie umieszczone daty: „1914 1915”. Ujęte w betonowe obramowania groby rozmieszczone są symetrycznie po dziesięć wzdłuż dłuższych boków ogrodzenia oraz jeden na osi założenia przed pomnikiem. Nagrobki mają formę prostopadłościennych, betonowych postumentów, zwieńczonych żeliwnymi krzyżami maltańskimi lub dwuramiennymi.
Cmentarz wojenny nr 156 pierwotnie był usytuowany w zagajniku nieopodal drogi. Szczątki pochowanych oraz urządzenie cmentarza przeniesiono w 1936 r. w nowe miejsce na cmentarzu parafialnym. W odróżnieniu od pierwotnego układu, groby żołnierzy austro-węgierskiej znajdują się po prawej stronie, a groby żołnierzy armii rosyjskiej znajdują się po lewej, patrząc od strony wejścia.
W 20 grobach pojedynczych i 1 zbiorowym pochowano 10 żołnierzy z armii austro-węgierskiej i 15 z armii rosyjskiej. Znane są nazwiska dwóch pochowanych żołnierzy.