Cmentarz położony jest za skrzyżowaniem dróg na Sitnicę i Gromnik. Zbudowany został na planie prostokąta o powierzchni 570 m2. Ogrodzenie z kamiennego muru jest obecnie zniszczone. Wejście zamykane było drewnianą furtką.

Główny element cmentarza stanowił drewniany krzyż łaciński z półkolistą obręczą łączącą ramiona. Mogiły mają układ rzędowy. Mogiły w obrębie cmentarza została oznaczona nagrobkami w formie:

- zakończonych dwuspadowo betonowych stel z żeliwnymi tablicami imiennymi,
- krzyży łacińskich z płaskownika z prostokątną ramką u podstawy, osadzonych na betonowych cokołach,
- krzyży lotaryńskich z płaskownika z prostokątną ramką u podstawy, osadzonych na betonowych cokołach,
- żeliwnych krzyży łącińskich z owalną tarczą na skrzyżowaniu ramion, osadzonych na betonowych cokołach.
 
W obrębie cmentarza znajduje się 189 grobów pojedynczych i 19 zbiorowych. Pochowano w nich 70 żołnierzy z armii austro-węgierskiej, 20 z niemieckiej i 82 z armii rosyjskiej. Niezidentyfikowano tożsamości 65. Pierwotnie cmentarz występował pod nazwą ROZEMBARK i nosił nr "XXX".

• Archiwum Narodowe w Krakowie, Wojskowy Urząd Opieki nad Grobami Wojennymi Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, GW 41, s. 447-492 (plany i wykazy pochowanych).
• R.Broch, H. Hauptmann, Zachodniogalicyjskie groby bohaterów z lat wojny światowej 1914 – 1915, przeł. H. Sznytka, Tarnów 1996, s. 112.
• J.Drogomir, Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918), T. 1, Tarnów 1999, s. 530-534.
• O Duda, Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej, Warszawa 1995, s 185.
• R. Frodyma, Cmentarze wojskowe z okresu I wojny światowej w rejonie Beskidu Niskiego i Pogórza, Warszawa 1985, s. 109.